| Omdat
Jean en Jeannine Monnereau pas om 7.30 uur het ontbijt gingen
klaarmaken, kon ik iets langer dan normaal blijven liggen tussen de
blauwe satijnen lakens. (Marieken, als we eens wat geld over hebben...!) Na het ontbijt, voert Jean me terug bij père Guidon. Die geeft me de zoveelste stempel. Ik neem afscheid van beide mannen en vertrek opnieuw voor een tocht van ongeveer 35 km. Na zowat 5 km moet ik kiezen of in de N137 met breed fietspad of de kleinere en rustigere D255 neem. Deze D255 zal wel aangenamer zijn, want die loopt door de Marennes, maar is ook 7 km langer. Ik verkies de rechttoe-rechtaan N137 te volgen. Niet alleen omdat die korter is, maar ook omdat er onweer in de lucht hangt. Het waait verschrikkelijk hard, maar 'k heb hem in de rug. Zelfs voor een wandelaar is dat een meevaller. Iets voor 12.00 uur ben ik al in St.Aubin-de-Blaye, aan een camping "La Sauzelle" met een baanrestaurant. Op mijn vraag of ik nu al iets kan eten, antwoordt de waardin positief. Maar geen warm eten. De kok is er nog niet. Wel staat er reeds een enorm koud buffet klaar. Voor 5 EURO mag ik me volproppen, wijn inclusief ! En de wijn die ze in deze streek gratis schenken, is geen tafelwijntje. De gezette waardin, Ginette, brengt me nog een "coupe fraises", een bordje "fromage" en iets later nog een koffietje. Ik was Ginette's eerste klant van de dag, maar toen ik naar de rekening vroeg, zaten zeker reeds een 25-tal "routiers" hun kast vol te fretten van het heerlijke buffet. "Uw rekening ? 't Is gratis !" zegt Ginette zelfgenoegzaam. "Bid voor mij in Saint-Jacques en stuur me een kaartje." voegt ze er ietwat verdrietig aan toe. Iedereen zal wel ergens een kruis te dragen hebben zeker ? Ik geef Ginette nog een dikke smakker en beloof de afspraken na te komen. Het stappen gaat daarna echt fantastisch. De rugzak baart me geen zorgen en de kilometers worden aan 6 per uur verslonden. Rond 15.30 uur kom ik in St.Martin-Lacaussade aan, nadat ik heel wat "Chateaux" ben gepasseerd waar niet alleen Patrick De Vos zou van watertanden. Of wijntanden ? Chateau Gressina, Chateau Roland La Garde, Chateau Les Chaumes, Chateau Canteloup,... En morgen moet ik de Garonne over en kom ik in de Haut-Medoc terecht, waar ze echt de beste Bordeaux-wijntjes produceren ! Een hels onweer breekt los, en dit weerhoudt er me van om vandaag nog de wijnrivier over te steken. In St.Martin-Lacaussade is er |
|
| een
prachtige gîte, voor 4 pelgrims. Echt een ****-gîte, en gratis (foto)!
Alles is voorzien, tot eten toe. Hier is ook een gift de regel. Madame
Maïte Desfossé is een huismoeder voor de pelgrims. Ik verblijf
vannacht alleen, maar dit geeft me de gelegenheid om mijn was te doen,
en rustig te slapen al doen de krekels er alles aan om dit te beletten. Natuurlijk vraagt u zich af waarom ik niet zo'n chateau ben binnengestapt. Wel...ik heb het wel gedaan. |
|
| Aangekomen
in de gîte, had ik niets anders dan water bij me. Niet gezellig om een
avond alleen mee door te brengen. Na mijn installatie stap ik naar de
kerk voor een foto. En wat ziet mijn lodderig oog ? Juist...een 50 meter
voorbij de kerk : zowaar een chateau. Chateau Peyreyre. Open voor
degustatie, hangt aan het hek. Ik bel aan en na enkele minuutjes komt
een dame opendoen. Ik vraag of ik voor een zacht prijsje een flesje kan
kopen. Ze nodigt me uit naar binnen, en daar doe ik het verhaal van mijn
camino. Zonder aarzelen overhandigt madame Trinque me een pas
aangesneden fles "Chateau Peyreyre, Cru Bourgeois 1996". Die fles heeft heerlijk gesmaakt als aperitief, als tafelwijn bij mijn blik Ravioli met brood, en als degustief na de maaltijd. Morgen...."le bac" naar Lamarque en richting Bordeaux, de helft van mijn tocht. Frank |
|
Vorig
