Zaterdag 5 april 2003: Saint-Quentin – Chauny

Met de nieuwe schoenen van “den Aldi” gaan we op pad, al vrij vroeg. De zon is opnieuw van de partij maar de wind is eveneens teruggekeerd. Met een temperatuur van ongeveer 6° in de ochtend word ik verplicht om voor het eerst ’s morgens de Goretex-vest aan te trekken. En…ze doet haar werk voortreffelijk. Ik voel geen wind, toch niet aan de bovenste helft van mijn lichaam.  De onderste helft, dat zorgt voor de voorbeweging, heeft zowiezo geen last van de wind.

De kilometers vorderen goed. De blijnen voel ik niet meer. Voorlopig ! Het landschap wordt voor het eerst wat meer heuvelachtig. Al zijn het wel nog maar de heuveltjes van Erika, en niet de Mont Everests van Dolly Parton. Aan Jussy een heel speciale kerk gepasseerd met een open toren en een reusachtig Jezusbeeld dat als het ware de toren ondersteunt.

Op zowat 5 kilometer van mijn volgende slaapplaats rijdt me een auto voorbij met een gekende nummerplaat. Deze stopt langs de weg, en een juichende Christine komt naar mij toegelopen. Ook onze Jef Duvel stapt uit, met OB aan de leiband. Ook Jolien en oma stappen uit de auto. ’t Is een moment van vreugde. Opnieuw ne kier Miers te kunnen klappen. De Jef heeft zelfs gezorgd dat hij één van de werken van barmhartigheid kan tot uitvoer brengen : de dorstigen laven, al was het niet met water maar met een stevige blonde Leffe. Zelfs meer dan één !

We rijden samen naar Chauny. Daar komen we te weten dat de jeugdherberg niet meer bestaat. Dan maar naar de kerk gereden en proberen meneer pastoor te vinden. Die gaf niet thuis. Naar de “Place de l’hotel de ville”.
Klik om te vergroten! Klik nadien op knop Vorige om terug te keren! In een bushokje wordt op een Belgische manier gegeten. Zie maar naar de foto’s. Veel bekijks gehad. Kristine kon zelfs broodjes beginnen verkopen tegen 3 EUR/stuk
Klik om te vergroten! Klik nadien op knop Vorige om terug te keren! De deur van het stadhuis gaat open en ik ren er naartoe. De gelegenheid om mijn stempel en informatie in te winnen voor mijn slaapplaats. De burgemeester stuurt me naar de “Foyer des jeunes travailleurs”. Na wat zoekwerk toch gevonden, maar geen plaats meer. Terug naar het centrum en een hotelletje gezocht, en na lang zoeken gevonden. Jef en C° naar huis, en ik het bed in.
Vorig Terug naar dagboek Volgend