| In alle vroegte, reeds om 7.00 uur, verliet ik mijn vrienden van één nacht, de gasten van het "Acceuil Emmaüs" in Naintré. Er was zelfs ene bij die met zijn bromfiets de camino heeft gedaan. Zijn brommerken heeft nu op de teller 148 500 km staan. Een raar man. | |
| De regen die gisteren voorspeld was, is er dus vandaag gekomen. Ik was nog geen 3 km ver of ik kon onder een brug van kledij veranderen. De Gortex-regenjas en de regenbroek werd onder een brug rap aangetrokken. De "rain-cover" over de Deuter-rugzak getrokken en we konden opnieuw vertrekken. Na een half uur regende het "cats and dogs", zoals de Engelsen dit zo mooi kunnen zeggen. (Aan Georges van de Berghut in Hamme, wil ik zeggen dat de rugzak echt een luxe-huis is ! De Gortex XRC heeft zich goed van zijn taken gekweten !) |
|
|
Ik passeer het golfterrein van de "Haut Poitou". Omdat er toch
niets anders opzit dan wandelen en rondkijken, kijk ik uit naar
golfballetjes. Die moeten toch te vinden zijn. En inderdaad...na amper
enkele minuutjes vind ik er enkele. Ik hou mij een mooie witte en een
iets mindermooie gele golfbal. Een relikwie van mijn eerste echte
regendag. De tocht gaat verder tot in Poitiers. Ik passeer zelfs het huis van de Franse premier, monsieur Raffarin. Zoals je kunt denken, een k(r)ot van een huis, gelegen naast zijn enorme melkfabriek. Of toch iets in die aard. |
|
|
De kathedraal van Poitiers, niet veel soeps. De "Eglise Notre
Dame" ook al niet veel aparts. In het VVV vraag ik naar de
jeugdherberg. Die is er, maar ligt buiten de stad. Veel zin om nog 6 km
te stappen heb ik niet, maar er zit niets anders op. Ik moet door de Rue Carnot, voorbij het park Blossac. Aan de "Salons de Blossac" zie ik een kaartje van het Hotel Jules Ferry, Prix moderé. Ik bel. 28 Euro voor een nacht, en ik ben net een cybercenter gepasseerd. Ik reserveer want 't is op twee minuutjes van het cybercenter. Dus de gelegenheid om mijn dagboek van de voorbije dagen door te sturen. 28 Euro heb ik er echt voor over, aangezien ik in een ***jeugdherberg ook 20 EUR moet betalen. Vandaar....'t wordt het hotel. En...ik kan er mijn klederen eens drogen. In "Les 40 Gourmands" trakteer ik mezelf op een 12 EUR-menu, en een pichet van 50 cl rode wijn. Ik heb het, al zeg ik hetzelve, verdiend. |
Hotel de Ville van Poitiers |
| Vermoedelijk
zullen vóór Bordeaux, het middelpunt van mijn camino, geen verslagen
meer volgen. Misschien kan ik eventueel wel een GSM-foto doorsturen,
maar veel zal het niet worden. Vrienden, blijf me gedenken in uw gebeden. Ik heb het hartstikke nodig. Frank |
|
