| Om
7.30 uur krijg ik van de rondbuikige meneer Noël echt een prachtig
ontbijt. Alles is voorzien. Echt een "English breakfast"... De meteo voorspelt regen voor vandaag. Dus de linnenkast en keuken (mijn rugzak dus) worden volledig heringericht. De regenkledij bovenaan. Dan bij meneer Noël om mijn rekening !! In de gîte hing een prijskaartje van 37 EUR (zonder ontbijt) en 44 EUR (met ontbijt). Ik geef de sleutel af. "Zeker een pelgrimsrekening mét reductie ?" vraagt meneer Noël met van die glinsterende varkensoogjes. Ik knik hoopvol. Noël vraagt naam en adres, en vlug offreer ik hem mijn pelgrimsvisitekaartje met de boodschap dat ik reclame voor zijn spel zal maken via de website ! De rekening eindigt met 29 EUR ! En da's goedkoop voor wat ik er voor gekregen heb ! |
|
|
Vandaag loop ik door de echt mooie vallei van de Vienne, tot in
Chatellerault. Daar zou ik overnachten, maar het enige mooie aan deze
stad zijn de twee imposante torens naast de oude George V-brug. 't Is pas 12.30 uur als ik in deze stad aankom. Er is wel een prachtig pelgrimsbeeld in de St.Jacqueskerk. Dus die moet op de foto. In de pastorij krijg ik de begeerde stempel. Na het eten van een "Super Jambon Complet" (bij ons zou dit een broodje smoss van een halve meter zijn) en een cola voor de nodige suikers, stap ik reeds om 13.30 uur weg uit deze stad. |
|
|
Om 16.30 uur kom ik in Naintré terecht. (Hier heeft in 732 de slag bij
Poitiers plaatsgevonden tussen de Sarascenen en Karel Martel). Bij de
burgemeester tonen ze me de weg naar de pelgrimsrefuge "Le
Barque". Daar aangekomen bleek deze opnieuw volledig volzet. Een
vriendelijke, en mooie rosse, pianolerares kan me gerust stellen. Straks
komt één van de ouders van haar leerlingen. Die weet wel raad. Na een uurtje komt de hippie-vrouw het terrein opgereden met een rammelbak van een Renault, zeker 20 jaar oud. Ze brengt mij naar een boerderij. Van Emmaüs opnieuw !!! Er leven op deze oude boerderij zeker 15 mannen van allerlei pluimage en nationaliteit : enkele Fransen, een Armeniër, een Argentijn (Frederico), een Portugees (Domenico), een Duitser (in Hongarije geboren)...en dan nu een Vlaming "Frank". Door de oudste bewoner krijg ik een kamer toegewezen. Hier sliep eergisteren nog een koppel Nederlanders, mompelt hij, om zijn sigaar niet te verliezen. Om 19.00 uur mag ik zelfs mee aan tafel : rijst met vers versneden groentjes, twee mergeuzeworsten met brood (zelf te gaan snijden uit een karrenwielgroot brood !), warme groene bonen in een witte gelei, een stukje kaas, en een "potteken pap" als dessert. Ik help daarna spontaan met de afwas, wat direct op de nodige sympathie kan rekenen van Theodore en Jules, de mannen van piket deze avond. De dag was opnieuw lang en zeer eenzaam, maar deze enkele uurtjes met mensen aan de rand van de maatschappij, heeft me deugd gedaan. Nu begrijp ik wat "Emmaüs" betekent. Zoiets ken ik persoonlijk niet bij ons. Maar 't is zeker niet het OCMW. Frank |
|
