Echt ongelofelijk ! De eersten staan op om 4.45 u en vertrekken in het pikkedonker om 5.15 u. Natuurlijk is iedereen dan ook wakker om 5 uur. Ook ik. Mijn medepelgrims van de vorige dagen zijn weg om 5.45 u. Het regent en dit verplicht me de rugzak te herschikken. Eer ik alles in orde krijg, in het donker, kan ik rond 6.00 u ook vertrekken. ik moet Logroño verlaten, en dit is een stad die zich uitstrekt langs de boorden van de Ebro. Logroño, lang en smal.
De stad uit, en de zon doet een schuchtere poging om de zwart-witte wolkenformaties te doorbreken. Het miezert ! Met een temperatuur van 9 graden, is het vrij koud. Het duurt een vol uur eer ik me opnieuw op het oude historische St.Jacobspad bevind. Buiten de stad, in een stadsspeeltuin, ruimt een pelgrim-met-ezel zijn tentenkamp op. Ondertussen is het reeds 7.30 u geworden. Ik zie Jean en Roland een 100-tal meter voor me uitlopen. Toch duurt het nog een vol uur eer ik hen opnieuw kan vergezellen. De benen willen deze morgen echt niet mee, en het is zeker nog 25 km. De benen voelen loodzwaar aan en ook de voetzolen doen pijn bij elke stap. Niet te geloven na meer dan 1600 km.
Ik ben blij bij Jean en Roland te zijn geraakt en hun tempo te kunnen volgen. Om de twee uur maken ze een korte rustpauze en dit komt me nu goed uit. Normaal doe ik dit nooit, maar nu is elke rustpauze een hemel op aarde. Alhoewel het terrein vrij vlak is,naar Spaanse normen althans, gaat het steeds moeilijker. Ook de twee vrienden klagen en krochen. Nog uren duurde het eer we het "Colegiata Santa Maria la Real" bereiken. We worden er ontvangen door een Nederlandse hospitalero. We krijgen een slecht bed toegewezen. Alle 68 pelgrims slapen hier op een slechte matras. En dit op één kamer, met twee toiletten en twee douches. Dit wordt morgenvroeg weer aanschuiven.

Frank