20

Donderdagavond, 20 juni, kwam Marieken met het vliegtuig aan op de luchthaven van Lavacolla. Het weerzien sinds Saint-Jean-d’Angely deed ons beiden deugd. Ge kunt wel denken. Jean en Hans vonden we later terug op het terras van ons hotelletje. Jean, de Fransman, was een beetje triest want hij zou reeds morgenvroeg vertrekken. Veel tijd bleef er niet meer over om na te genieten over onze tocht. Jean zal 28 uur nodig hebben om met de trein tot in Toulouse te sporen. Daar wacht zijn echtgenote Yvette hem op en samen keren ze terug naar de Franse Pyreneeën waar ze samen met enkele vrienden gaat genieten van de haute cuisine-keuken. Jean, een levensgenieter. Jean, we zien elkaar zeker nog eens terug, in Mere of in Metz.
	Hans, samen met Frank Jean
Hans vertrekt een dag later, richting La Coruña. Als buitenlands reporter voor een Zweeds radiostation en als fervent voetballiefhebber gaat hij er een wedstrijd bijwonen. Daarna trekt hij met zijn gezin naar Portugal voor een weekje echte vakantie. Hans, tot ooit in Lund ?!
Samen met Marieken blijf ik achter in Santiago. We gebruiken de tijd om deze historische stad te verkennen. Een mooie stad met heel wat interessante gebouwen. En typische kleine restaurantjes. Het dineetje, een flesje Spaanse Cava, de zwoele zomeravond, urenlang gekeuvel,….onze ereprijs voor weken van alleenzijn. Mens….dat doet ons goed tot in de toppen van onze tenen. Frank