| Omdat
ik weet dat er vandaag bezoek van de broers komt, en ook van ons
Marieken, maak ik er echt een snipperdag van. Ik slaap een gat in de
morgen, d.w.z. tot 7.30 uur `s morgens ! Heel op het gemak neem ik een
uitgebreid ontbijt met een glas jus d`orange, een mok hete
chocola-chaude, een halve baguette met aardbeiengelei en een croissant
met heerlijke hoeveboter. Franse koffie is niet aan mij besteed, te
straf en te klein in volume. Na de afrekening besluit ik eerst nog eens in dit mooie stadje te flaneren. Ze hebben hier een mooie Romaanse kerk, een frappant dorpsplein, pittoreske kleine straten met eeuwenoude huizen, een middeleeuws kasteel uitkijkend over de Loire en een mastodont van een toren : le Tour du Diable. Ik verlaat Beaugency opnieuw langs de GR 3, en volg een klein zijriviertje van de Loire, de Mauve. |
|
| Hier staan prachtige villa`s met zicht op de mooiste rivier van Frankrijk. Na enkele kilometers wordt de Mauve opgeslorpt door die brede Loire. Ik verlaat de GR 3 omdat volgens de kaart er “dolmen” te zien zijn langs de iets hogerliggende D70. Vanuit Travers zie ik geen dolmen langs de weg staan, maar in de verte doemen twee reusachtige koeltorens op van de elektriciteitscentrale van Saint Laurent-des-Eaux. Hun condensaties zijn de enige witte wolken die aan de felblauwe hemel te bespeuren vallen. |
|
| De tocht gaat verder door opnieuw kleine dorpjes die kreunen onder de steeds feller schijnende zon. Ook ik kreun. Iets voorbij het kasteel van Courbouzon, bewoond door minstens 4 families te zien aan het aantal brievenbussen, krijg ik contact met mijn bezoek. Ze zijn net de péage gepasseerd. We spreken af aan de kerk van Herbilly. Op het moment dat ik het dorpsplein opwandel, komen vanuit een andere straat twee monovolumes aangereden met daarin heel de bende van Overmere. Wat hebben ze mee : ne goeie Leffe. Die smaakte reuze ! | |
| Omdat
ons Marieken vannacht blijft overnachten, gaan we eerst op zoek naar een
slaapplaats. Op de weg tussen Avaray en Herbilly was ik twee gites
gepasseerd. De eerste was volzet, maar bij de tweede gite konden we het
weekend blijven.
Na een picknick wordt besloten om het kasteel van Chambord te bezoeken. |
|
| Echt
zo een klein optrekje waar ik ook wel zou willen in verblijven. Maar als
zelfs Margaretha van Valois verlopen liep in dit immense kasteel, zo zou
ik er eveneens mijn weg, maar ook mijn hart, verliezen. (Annieken, hier
zouden we onze droom kunnen waarmaken !) Om 18.00 nemen de broers afscheid want er wacht hen nog een tocht van meer dan 500 km. Zij haspelen dit af in iets meer dan 5 uur. Ik deed over diezelfde afstand nu 20 dagen. |
|
| Alleen met Marieken, praten we uitgebreid over de voorbije dagen. Het doet deugd om samen, met een lekkere glaasje rosé, op het terras van onze gite, te keuvelen over alles en nog wat. Ik bedank langs deze weg dan ook graag alle vrienden en kennissen die zo met ons meeleven. Het is niet gemakkelijk om je elke dag weer op te laden om die nodige kilometers af te leggen. Ook voor Marieken zijn dit moeilijke dagen en ik bewonder haar voor de gedrevenheid waarmee ze mij moed inspreekt. |
|
| Ook
het idee dat zoveel mensen achter me staan, geeft me steeds opnieuw te
kracht om door te gaan. Een vierde van de camino (bijna 550 km)
zit er nu op. Nog zo`n 1500 te gaan.
Morgen komen enkele vrienden van de Kulinaire Kring naar hier afgezakt. Een goede reden om dit weekend echt enkele rustdagen te nemen. Frank |
|
