Vrij vroeg was ik al de baan op voor wat zeker één van mijn eenzaamste tochten werd. De omgeving is niet zo denderend en het weer is ook niet om over naar huis te schrijven. Op 1 uur voor mijn aankomst word ik zelfs getrakteerd op een ferme regenbui. In het klooster van de Franciscanen word ik, goed nat, ontvangen door de hospitaleros uit Quebec, Canada, en door père Yannick.
Omdat er 's avonds een Gregoriaans concert is, krijg ik een kamer de andere kant van de abdij. Er komen mij nog een Fransman en een Brit vergezellen.
Na het volgen van de vespers, komen de paters en de drie pelgrims samen in de eetzaal. Die paters weten ook wat goed eten is, en drinken ! Met de Brit, die ook al eens blij is Engels te kunnen praten, heb ik een goed gesprek. Ook over Michiel. Zelf doet hij de tocht voor zijn zoon. Die is 25 jaar, ongehuwd en wil een zaak beginnen. De Brit wil dat hij goed "boert" !
In de namiddag heb ik tevens nieuwe schoenen "Adidas" kunnen kopen aan 66 euro. Moeilijke keuze is het niet geworden. Ze hadden toch drie verschillende modellen.
Om 21 uur het bed in, want morgen volgt de lange bergoptocht naar Saint-Jean.

Frank