‘k
Sliep dus op een kamer van 4. En… de oordoppen hebben voor de eerste
keer hun werk moeten doen. De jeugdherberg lag eerst en vooral aan de
vrij drukke Boulevard Jules Feryy. Maar er lag daar ook een Brit (± 55
j.) die er teenentander van kon: snurken, of gelijk op z’n Meers:
ronken. Maar
ik heb er met de dopjes weinig van gehoord.
|
Zoals
altijd … vroeg op = vroeg weg. Parijs heeft me niet bekoord en ik ben
blij deze stad via de “Porte d’Orleans” te kunnen verlaten.
’t Is een saaie tocht geworden langs de drukke N20, maar toch niet
gevaarlijk door het brede fietspad. Tegen ’s middags ligt de
luchthaven van Paris-Orly aan mijn linkerzijde. Tijd om wat te eten en
meteen wat aan “plane-spotting” te doen. En d’er passeert daar een
tuigje! (Geert, uw laatste 2 bouletjes zijn op! Ge moogt er nog eens wat
brengen!) |
|
In
Longjumeau wordt een tiener van zijn fiets gereden door een
Pizza-hut-brommerken. ’t Is een serieuze tête-à-tête ! De
Pizza-man had natuurlijk een helm op, die kleine niet ! Genoeg
barmhartige Fransen in de buurt, dus ik verder. Op 6 km van Arpagon
passeer ik een F1-hotel. Grote reclame: 25 euro voor 1 nacht mét
ontbijt! ’t Is dan 15.30 uur! Zou ik het wagen? Nee… ik stap verder
bergop naar de jeugdherberg van Arpagon. Om 16.45 uur kom ik eindelijk
aan in de Rue Marc Duhamel bij het “Complex Jeunesse”. Er lopen veel
jonge gasten rond. En… monitoren. Ik stap het “Accueil” binnen en
vraag naar een bed. “Hier een jeugdherberg? In geen jaren meer!”. Ik
had dus toch beter gestopt in de F1. dan maar naar de “Mairie”. Die
was open tot 16.45 uur!!!
|
Maar een vriendelijke Française laat mij nog
binnen. Ze verwijst me door naar Père Philippe. Die heeft ook geen
plaats! Na lang zoeken en op aanduidingen van mij, mag ik opnieuw in de
parochiezaal slapen, echter zonder matras! Ik mag wel oude tapijten
opeen leggen en dit is dan mijn bed geworden!
foto:
avondeten in Arpajon. Bed = cocomat met 2 tapijten.
Frank |
|