| Na vandaag zal er mijn eerste volle maand opzitten. En als ik zo eens een landkaart van Frankrijk bekijk, ben ik in 32 dagen toch al een heel eind opgeschoten. Volgens de berekeningen van mijn spirituele camino-vader Willy De Ketelbutter, zal er na vandaag zo’n 817 km gestapt zijn. Maar doordat er ’s avonds veelal moet gezocht worden naar die zo begeerde slaapplaatsen, zijn er dat ondertussen al een pak kilometers meer geworden. Nog 400 km zullen onder mijn voetstappen moeten verdwijnen, voor aleer ik aan de echte Spaanse camino begin. 400 km = 14 tot 16 dagen. De Spaanse camino is goed voor zo’n kleine 800 km, dus nog zeker 30 tot 35 stapdagen. Of ik nog rustdagen ga inlassen ? Geen idee. De roep van Sint-Jakob gaat steeds feller klinken hoe meer ik zuidwaarts wandel. | |
| Vandaag 30 april. Van Aulnay trok ik richting Saint-Jean d’Y (zo te lezen op de verkeersborden) en ik moest nog voorbij de Sint-Pieterskerk (foto). De stempel van de mairie had ik al, maar nog niet van de kerk. Toevallig staat de deur open op dit onmenselijk uur. Ik glip naar binnen en de koster is aanwezig. Omdat hij vrij onhandig omspringt met de stempeldoos, worden zijn vingers blauwer dan de mooie stempel in mijn credential. Ik bedank hem voor de blauwe moeite en ben weg, het uitgestippelde, of beter uitgepaalde pad op. |  |
| Via de D950 had het me hooguit 18 kilometer gekost, maar die paaltjesplanters kennen de streek en de kleine wegen. Het pad kronkelt door velden, langs bossen, en volgt zelfs een eindje de oevers van de Boutonne. In Poursay-Garnaud zie ik waarschijnlijk één van de oudste kerkjes die ik tot hiertoe passeerde. Aan de bewonder van het piepkleine dorp vraag ik de ouderdom. Waarschijnlijk uit de 10’ of 11’ eeuw, antwoordt hij de wenkbrauwen hoogoptrekkend en de mondhoeken nedertrekkend. (foto) |  |
|
|
 Ik verlaat het pad want dit wil al eens niet de korste weg naar het centrum volgen. In het centrum, met enkele prachtige vakwerkhuizen, loop ik onder de “Tour de l’Horloge” (uit 1406), ooit een uiting van macht en vrijheid van deze stad (foto). |
| Aangekomen
bij de koninklijke abdij ben ik echt verwonderd. Van de abdij is niets
anders overgebleven dan het voorportiek en de twee torens van wat ooit
de onafgewerkte hoofdingang van een klassieke kerk uit 1741 was. De
abdij zelf, uit de 11’ eeuw, huisvest nu de gemeentelijke bibliotheek
en het “Europees Centrum voor Cultuur van Santiago de Compostela”.
In deze gebouwen kunnen pelgrims gratis verblijven. Aan Catherine van het toeristenbureau had ik deze maal drie vraagjes. De eerste twee kennen jullie al, en werden positief beantwoord. Derde vraag ! Een gite in de buurt, omdat ons Marieken, Anneken en Geert me waarschijnlijk voor de laatste maal komen bezoeken met het verlengde weekend van 1 mei. Na enkele telefoontjes vindt Catherine een gepast huisje, dicht bij het voormalige haven van Saint-Jean d’Angely en toch dicht bij het centrum. Ik verblijf er vannacht alleen, en wacht opgeduldig op de komst van mijn bezoek. Ze vertrekken om 5.00 uur in de morgen, en ik verwacht ze dus tussen 14.00 en 15.00 uur. Het wachten op hun komst, maakt dat ik een zeer rusteloze nacht doormaak. Frank |
|
