Menigeen zal zich afvragen waarom iemand naar Santiago de Compostela trekt. In de Middeleeuwen was, na Rome en het Beloofde Land, Santiago de Compostela dé belangrijkste bedevaartplaats in Europa. Vele ridders trokken als teken van trouw aan hun geloof naar Santiago en menig "afvallige" kon ontsnappen aan zijn veroordeling door deze boetetocht te ondernemen. Ook vandaag de dag heeft deze tocht voor duizenden een eigen specifiek doel. Een mooi initiatief kan je lezen op volgende site : http://www.oikoten.be/oikoten.htm !

Ik ben  geen ridder en zeker geen afvallige ! Waarom trek ik dan op pelgrimstocht naar het verre noordwesten van Spanje ? Een klein verhaaltje, echt gebeurd !

Wel...er was eens ! Op 2 januari 1990 werd een derde zoon, Michiel, geboren. Een schat van een kind. Een houvast voor zijn vader die het toen emotioneel, psychisch en vooral op het werk moeilijk had. Voor de moeder opnieuw een stevige zoon waar ze fier kon over zijn. Door Michiel kon de vader elke dag opnieuw steun vinden na een lange, vermoeiende en stresserende dag. Michiel was de rots waaraan de vader zich telkens vasthield. Maar...het noodlot sloeg zwaar en onverbitterlijk toe. Op 9 maart van datzelfde jaar stierf Michiel aan wiegendood. De wereld van de ouders stortte in. De moeder was kwaad, opstandig en vooral ontroostbaar. De vader werd nog meer dan vroeger een levend wrak, een zieltogend hoopje mens die alle zin in het leven had verloren.

Met hun grootste verlies en in verscheurende eenzaamheid groeiden de ouders echter dichter naar elkaar toe. Hun verbondenheid werd hechter, hun liefde voor elkaar intenser. En samen werden ze, na jaren van stil verdriet, opnieuw gelukkig. Moeder stortte zich vol overgave aan haar nieuwe interesse : de computerwereld. Vader kreeg een nieuwe job met nieuwe uitdagingen en prachtige collega's. Hun twee oudste zonen groeiden stilaan op naar zelfbewuste adolescenten.

Maar...ergens bleef er bij de vader iets hangen. Dankzij zijn zoon Michiel, had hij die nieuwe job gekregen. Hij was ervan overtuigd dat zijn zoon zijn prille leven had opgeofferd om dat van de vader te redden. De vader moest iets terugdoen, iets goedmaken, iets van zich afzetten, iets... !

Jaren geleden leerde ik de camino naar Santiago de Compostela kennen door een televisie-uitzending op de Nederlandse KRO. En toen begon er een klein vlammetje te branden. Ik zou diezelfde pelgrimstocht ondernemen en liefst voor ik de leeftijd van 45 bereik. We spreken nu van 7 à 8 jaar geleden.  Ik begon te lezen over alles wat met die tocht te maken had, leerde honderden mensen kennen (via internet !) en kwam zelfs met enkelen persoonlijk in contact. Hoe meer informatie ik vond, hoe groter en feller het vlammetje werd. In het magische jaar 2000 hakte ik de knoop door. In 2003 zou ik de tocht doen. En...het is bijna zover. Elke dag duurt me nu te lang. Ik wil vertrekken....

Mijn doel van deze sponsortocht !

Wiegendood blijft vaak een taboe. Wiegendood komt nog dagelijks voor (1 op duizend geboorten). Wiegendood kan vermeden worden !  Maar...de onderzoeken zijn voor de baby zowel als voor de ouders geen sinecure. Het is een noodzakelijk kwaad. Baby's die het slachtoffer kunnen worden van S.I.D.S. kunnen gemonitord worden, maar de huidige technologie maakt nog steeds gebruik van bedradingen en sensorbekabeling op het kleine babylichaampje. Niet comfortabel. Daarom wil ik de research van Prof.Dr. Robert Puers  van de K.U.Leuven financiëel steunen. Hij en zijn team werken namelijk aan de ontwikkeling van "intelligent textiel". In het kort wil dit zeggen dat alle sensoren ingewerkt worden in de kledij en data via infra-roodstraling worden doorgeseind naar de monitor.

Voorlopig moet echter nog steeds gebruikt gemaakt worden van die allesbehalve comfortabele monitors. Veelal wordt de huur van deze monitors door het RIZIV terugbetaald, maar dit geldt niet voor alle baby's. Daarom dat vanuit een speciaal fonds (van mijn hopelijk talrijke) sponsors een financiële tussenkomst kan gegeven worden aan de ouders en hun baby die niet voldoen aan de voorwaarden van het RIZIV.

Uw milde bijdragen kunnen gestort worden op een rekening van de K.U.Leuven met vermelding "Compostela". In naam van alle ouders en hun SIDS-baby's nu reeds een gemeende "dank-u-wel" !!

Voor giften met een minimumbedrag van € 30 zal de K.U.Leuven een fiscaal attest afleveren. 

Frank (10/1/2003)